Meerdere narcoses binnen twee jaar

Geschreven door dianadivera op 24 03 2012. Aantal keer gelezen: 5758. Permalink

Categorieën: Gezondheid en Welzijn, Ziekten.

Een narcose geeft al minder prettige gevolgen. Je kunt heel lang een vermoeid gevoel behouden. En van duizelingen nog niet te spreken. Ik heb er meerdere binnen twee jaar gehad. En daar merk ik de gevolgen zeer goed van. Mijn eerste twee narcoses kreeg ik binnen één week. De eerste operatie was wel goed verlopen. Maar ik kreeg last van bloedingen. En ik moest dezelfde operatie ondergaan. Aan mijn baarmoeder, welteverstaan. Ik ben al een erg gevoelig mens. En in eerste instantie werd het hierop gegooid, dat ik daardoor zoveel last had van de narcoses. Maar ik ging erover lezen. En ik sprak mensen die werkten in de medische wereld. En die bevestigden allemaal mijn ongerustheid; de gevolgen van een narcose kan je een half jaar later nog voelen. En dan twee zo vlak achter elkaar? Nee, dat was niet echt heel erg gezond. Zonder narcose voeren ze zo'n operatie niet uit aan de baarmoeder. Dus het moest. En binnen twee jaar onderging ik nog drie van dit soort operaties. Daarbij komt natuurlijk dat mijn hormonale huishouding nogal van slag is geraakt. Dit zou mij ook vermoeid kunnen maken, bedoel ik. Ik ben dus een gevoelig mens, zoals ik al zei. En ik ondervind ook vermoeidheid door mijn chromosoomafwijking. Maar toch... Het staat toch zo overduidelijk in boeken en op internet, dat iedereen last kan krijgen van narcose. Bijwerkingen. Ik kan niet meer op een normale manier een trap aflopen. Ik moet en zal mezelf vasthouden aan de trapleuning. En dat is best lastig. Vooral wanneer ik me in een openbare ruimte bevind. Toch wacht ik dan op het moment dat ik bij de leuning kan. Ik durf het echt niet aan. Ik ben al een paar keer bijna gevallen door deze duizeligheden. Vorig jaar zomer hielp ik mijn nichtje met verhuizen en ik kon beslist geen zware dingen dragen, in elk geval niet waarbij ik mijn beide handen bij nodig had. Ik heb echt de trapleuning nodig om mezelf staande te houden. Terwijl ik voorheen echt wel zonder lukte! Ik hoop dat het niet al te lang meer hoeft te duren. Ik word er weleens moedeloos van. Omdat mijn laatste operatie bij de meeste mensen zonder narcose kon worden uitgevoerd, ging ik ermee akkoord. Achteraf heb ik hier vreselijk veel spijt van. Ik heb mijn heup verdraaid doordat ik zoveel pijn had. Het was wederom een operatie aan mijn baarmoeder. Ik kreeg een nog ergere vorm van menstruatiepijn. En dit was net zo het geval bij de nacontrole. Terwijl ik toen meerdere pijnstillers had geslikt. Toch maar de volgende keer weer onder narcose. Ook al heb ik er zoveel last van. Maar van deze pijnen word ik toch ook wel heel erg moedeloos. En dat komt mijn normaal aanwezige vermoeidheids-gevoeligheid beslist niet ten goede.